Overslaan en naar de inhoud gaan

Linkerbaan en doortrappen

Chauffeurs Roland en Alec vertellen over hun ervaring met inklimmers bij Calais

Als hij door de beregende voorruit de alarmlichten van zijn collega’s – enkele honderden meters voor de Volvo-truck - ziet, geeft hij het stuur een ruk naar links. In no time belt Roland collega Rick, die een paar kilometer achter hem rijdt op de A16 richting Calais. De waarschuwingen klinken als bevelen. ‘Rick! Ze zijn er! Na de BP: linkerbaan en doortrappen.’

Voor Chauffeur Roland Post (48) van Post-Kogeko is het een rit als elk ander: 23 ton fruit voor de Londense markt. Dat is wat hij het liefst doet, al 23 jaar achtereen: Londen en de zuidkust uitrijden. “Dit blijf ik doen zolang ik het naar mijn zin heb”, zegt Roland.

De baas van zijn vader noemt hem als klein jongetje ‘De nieuwe Malle Pietje’. Maar pa waarschuwt hem ervoor om niet bij hetzelfde bedrijf te gaan werken; te veel het gespreide bedje, te weinig eigenheid. Voor de rest is Roland in de voetsporen van pa getreden; en daar is ie trots op. Helemaal nu senior er niet meer bij is. Dan geven deze ritjes hem wat afleiding. Heel misschien verzachten ze het verdriet enigszins. “Ik heb alles van hem geleerd”, kijkt Roland terug op zijn jeugd. Als klein ventje drijft hij zijn moeder tot wanhoop; alles om maar mee te mogen op de vrachtwagen.

“Op ’t laatst zei ze: neem hem maar mee, hij zit alleen maar te zeuren.' 

Roland is nog slechts een groentje als hij eigenhandig naar Frankrijk rijdt. Pa zit naast hem en ziet dat het goed is. “Ik heb de LTS gedaan, maar wat heb je eraan? Toen ik hier kwam werken, heb ik tegen de firma gezegd: wat er achter me aan komt maakt mij niet uit, zo lang ik maar een stuur in mijn handen heb.”

Hij loodst zijn 23 ton vracht door de tunnels bij Antwerpen en wijst op de berichtgeving naast zijn dashboard. Met dat kleine kastje, zo groot als een mobiele telefoon uit de jaren 90, staat hij in verbinding met zijn werkgever. “We krijgen na Bergen op Zoom altijd een melding: vanaf nu niet meer stoppen. Na Jabbeke is het oppassen geblazen.” 

‘Engelandrijders’

Inklimmers. Gelukszoekers, noemt hij ze, zonder dat hij daarmee een oordeel over hen wil vellen. De immigranten op zoek naar een beter leven in Groot-Brittannië zijn onbedoeld deel gaan uitmaken van Rolands leven. Al is het alleen maar in de appgroep ‘Engelandrijders’, waar de chauffeurs elkaar op de hoogte houden van het wel en wee op de wegen richting hun bestemming. Als een van hen inklimmers signaleert, wordt er een berichtje verstuurd. “Maar het is de laatste tijd rustig op de app. Ze zoeken andere uitwegen, denk ik”, zegt Roland, terwijl hij het ongeluk afklopt op zijn dashboard.

Zelf krijgt Roland ook met de inklimmers te maken; afgelopen september hoort hij gebonk vanuit zijn palletkist als hij staat te tanken in het Belgische Veurne, een bekende stop voor de Engelandrijders. Van angst weet hij zich geen raad met de situatie. Met een collega – die goed Frans spreekt – smeedt hij een plan; ze houden de deuren gesloten en rijden door tot Calais. Je weet immers nooit wie en wat – en hoeveel – je aantreft als je de deuren opent. Bij de grenspost geeft Roland zichzelf aan. In Calais worden drie inklimmers ingerekend en vastgezet. “Ze bonkten in Veurne op de wanden, omdat de vrachtwagen stilstond. Ze dachten dat ze al in Engeland waren”, kijkt Roland terug.

Hij rijdt voorbij Mannekensvere, waar niet zo lang geleden een chauffeur na het tanken nietsvermoedend terugkeert bij zijn bestelbusje. Gelukkig heeft aanwezige politie gezien dat inklimmers bezit hebben genomen van de laadruimte. Roland schudt zijn hoofd. Vanuit de appgroep kent hij genoeg verhalen van collega’s. Van in brand gestoken autobanden en pallets op de weg om de chauffeurs tot stilstand te brengen. Van het stenen gooien vanaf het viaduct en de ijzeren staven waarmee ruiten bewerkt worden.

“Ik ga echt niet stoppen voor die lui”, weet Roland zeker. “Ik rij door. Anders heb ik mijn lampen en ruiten eruit. Ze zoeken een beter leven. Prima, maar niet over onze rug. Ik ga links rijden. Links rijden en gas geven, want hoe langzamer je rijdt, hoe meer kans op file.” En file betekent stilstaan, waardoor inklimmers de mogelijkheid krijgen hun slag te slaan.

Afleidingsmanoeuvre

Terwijl in de vallende avond Calais langzaam maar zeker nadert, wordt de snelweg bij tankstations en parkeerplaatsen steeds meer omzoomd door manshoge hekken. Maatregelen van de laatste tijd. “Qua weer is het beter voor ons”, concludeert Roland, wijzend op de regen. In een flits ontwaart hij onder een viaduct een silhouet van een schuilende man. “Dat was er eentje”, denkt hij. “Maar pas op: vaak is zoiets ook een afleidingsmanoeuvre. Dat je afremt en er een file ontstaat. Dan komen ze ineens overal vandaan.”

Roland heeft de woorden koud uitgesproken of in de verte doemen alarmlichten van voorgangers op. Alarmlichten nabij Calais, zo hebben de chauffeurs afgesproken, waarschuwen hun collega’s voor inklimmers. “Ja hoor, het is weer raak”, zegt Ronald met stemverheffing. Een vloek volgt. Nog geen paar seconden verder passeert de Volvo van Roland - op de linkerbaan van de snelweg - een groep van wel 20 inklimmers. Ze lopen in de regenachtige nacht op de vluchtstrook. Collega Rick, die enkele kilometers achter hem rijdt, is eveneens gewaarschuwd.

‘Linkerbaan en doortrappen, Rick’.

De chauffeurs omzeilen de inklimmers. Zonder kleerscheuren en inklimmers bereikt Roland de douane in Calais. Daar – als de vrachtwagens met scans, honden en warmtecamera’s zijn gecontroleerd - is het gevaar geweken. Hij vertrekt op weg naar Londen.

Lees hier het vervolg; de ervaring van Chauffeur Alec Phillips en de cijfers van inklimmers vanaf 2015. Of lees het volledige TVM actueel (juni 2020) hier gratis.

Transportcriminaliteit is een groot probleem. Ladingdiefstal, diefstal van diesel en voertuigonderdelen, agressie en geweld tegen vrachtwagenchauffeurs, verstekelingen in vrachtwagens: dit soort incidenten neemt helaas steeds meer toe. Niet alleen in ons land, maar in heel Europa. Het is dan ook van groot belang om de veiligheid van uw chauffeurs en de lading nog eens extra te controleren. Bert van Velden, adviseur preventie en risicobeheer bij TVM, geeft tips: