Ondernemers aan het woord
De ene ondernemer (Herman) heeft een topjaar achter de rug, de ander (Gijs) meldt onomwonden dat het rendement in zijn bedrijf onder druk staat, maar veerkracht op korte termijn bij te kunnen sturen. Gijs is zeer te spreken over TVM en ziet de verzekeraar als een stakeholder in zijn bedrijf. Herman is tevreden over de dienstverlening, maar heeft meer behoefte aan het ‘coöperatiegevoel’.
Een goed jaar voor Herman
Herman Eitens is telg van de derde generatie in het familiebedrijf Eitens Haren BV, opgericht in 1930. “En de vierde generatie staat te trappelen”, vertelt hij. Hij en zijn broers Hendrikcus en Jeroen werken met drie man personeel en met zes auto’s. "De laatste twee, drie jaar huren we bijna dagelijks vier tot vijf auto’s bij, uitlopend naar vijftien tot zestien auto’s in het hoogseizoen. We zitten hoofdzakelijk in het agrarisch vervoer, zoals poot- en consumptieaardappelen en de laatste jaren ook veel uien.”
Herman is ‘uitermate tevreden’ over het afgelopen jaar. “Het was gewoon een topjaar. We hebben dat met de twee coronajaren ook meegemaakt. Er was sowieso meer aanbod in onze sector, dus we konden auto’s efficiënter inzetten. Omzet en rendement zijn gestegen in 2024.”
Procesoptimalisering voor Gijs
Gijs van den Broek, dga van Van Heugten Transport in Scherpenzeel, moet bekennen een iets minder positief verhaal te hebben. “Maar ik kan er nog wel om lachen.” Hij verwierf het familiebedrijf destijds vanuit tapijtfabriek Heuga in 2009 via een managementbuy-out. Van Heugten heeft 65 eigen auto’s en huurt dagelijks minimaal twintig auto’s in. “En we besteden nog wat gewone blokkranten uit. We rijden met circa negentig auto’s per dag.”
Gijs klaagt niet over het werkaanbod. “De omzet is op zich goed, wel hebben we moeite om onze routes rendabel en efficiënt te zetten door prijsdruk. Ga maar na: de lonen zijn enorm gestegen, de tolkosten in Duitsland zijn verdubbeld, bij retourvrachten staat de prijs onder druk, en de markt vergoedt al die kostverhogende aspecten niet. Daardoor moet je de efficiency enorm opschalen. We zien nu voor het tweede jaar op rij de marge slinken. Het jaar 2022 was heel goed, 2023 al wat minder goed en 2024 was rendementstechnisch weer wat minder. Het rendement staat zwaar onder druk.” Hij heeft daarom geïnvesteerd in procesoptimalisering. “Daar hebben behoorlijk wat kosten in gezeten”. In het voorjaar van 2025 wil Gijs dankzij die aanpassingen kunnen sturen ‘op dingen die echt van toegevoegde waarde zijn voor ons bedrijf’.
Uitdagingen
Uitdagingen hebben de twee ondernemers op kleinere en grotere schaal. Vergroening, duurzaamheidseisen, meer overheidsregels, internationale concurrentie, chauffeurs tekorten en grotere schaderisico's om er maar een paar te noemen.
Als lid van de ledenraad koesteren ze de onderlinge uitwisseling van problemen en oplossingen binnen de coöperatie. Herman, lid van de Ledenraad sinds 2010, prijst TVM voor aanwezigheid in de branche.
“Wij zijn ooit drie jaar vreemd gegaan met een andere maatschappij”, zegt de Groninger. “Dat was een prijstechnisch verhaal. We kwamen terecht bij een maatschappij die geen kennis had. Kortom, het was een grote bak ellende."
"TVM heeft echt alle kennis en kunde in huis om mijn bedrijf goed te adviseren.”
Toch plaatst hij kanttekeningen. “Ik mis wel een beetje het coöperatiegevoel”, zegt Eitens. “Ik denk dat het mede komt door de schaalvergroting die je overal ziet in de maatschappij. Ik heb die zorgen kunnen uiten in een gesprek en TVM heeft dat opgepikt. ‘Als dat gevoel bij jou als kleine ondernemer speelt, dan moeten we daar wel iets mee’, zeiden ze.”
Gijs, lid van de Ledenraad sinds 2011, voelt zich een ambassadeur van de coöperatie. Hij heeft ook collega-vervoerders over de streep getrokken om zich bij TVM aan te sluiten. “Voor mij is de keuze voor TVM vanzelfsprekend vanuit de historie van het bedrijf. Ik heb in 2007 zelf meegemaakt dat je een verzekeraar soms keihard nodig hebt. TVM is voor mij een stakeholder in ons bedrijf, zoals de bank of de accountant.” Hij stelt de contacten binnen de Ledenraad eveneens op prijs. “Die zijn voor mij een enorme toegevoegde waarde. Het klankborden onderling, horen wat er bij collega’s en in de markt leeft, is waardevol.”
Persoonlijke TVM accountmanager
Gijs tekent aan verguld te zijn met zijn accountmanager. “Ik hoef maar een telefoontje naar hem te plegen en dan heb ik het antwoord. Hij is gepokt en gemazeld en ik ben zuinig op hem.
Herman heeft dezelfde ervaring. “Onze accountmanager staat op de inventarislijst van TVM, loopt al heel lang mee en is ons zeer dierbaar. Ik merk wel dat we steeds meer in de richting van MijnTVM worden gestuurd, bijvoorbeeld als je nieuw materieel wilt registreren. Dat ging bijna fout met de ingangsdatum van de dekking van een nieuwe auto. Gelukkig begrijpt een accountmanager dat en corrigeert het.”
Bumper en preventie
Door TVM gelanceerde producten en hulpmiddelen zoals de TVM laadpas en de schade- en preventietool Bumper worden gewaardeerd, al worden ze nog niet in alle gevallen gebruikt. Zo is de TVM laadpas voor elektrische voertuigen voor zowel Van Heugten Transport als voor Eitens Haren (nog) niet van toepassing. Bumper wordt door Eitens nog niet gebruikt, simpelweg omdat er nauwelijks schadegevallen zijn met een klein gezelschap van zeer ervaren chauffeurs.
"Bumper levert veel kennis op over je bedrijf"
Gijs hoort daarvan op. “Oh ja? Nou, Bumper gebruiken we volop en daar zijn we heel tevreden over. En niet alleen voor de schades die we melden, maar eigenlijk bij alle calamiteiten die er zijn. Dat doen we om data op te bouwen. Want Bumper is nu ook uitgebreid met voertuigcontrole en dat brede platform levert veel kennis op over je bedrijf. Ik vind het super.”
Zorgen heeft Gijs over de schadelast. De kostprijs van herstel is volgens hem binnen enkele jaren verdubbeld. “Waar je vroeger bij een kleine schade nog wel eens onder je eigen risico bleef, ga je er nu dubbel en dwars overheen. Een eenvoudige bumper zit vol met sensoren, dat kost wat. En die kosten moeten weer door de keten worden opgevangen.”
Verduurzaming
Beide ondernemers waarderen bijzondere vormen van verduurzaming, CO₂-beperking en elektrificatie van het wagenpark. Maar in dat laatste aspect zit een grote mate van onzekerheid verscholen. Dat heeft gevolgen voor investeringsbeslissingen.
“Ik kan hier wel een dag over praten”, zegt Gijs. Hij schetst hoe Van Heugten Transport en de hele branche in stappen sinds 2009 de CO₂-uitstoot met de helft heeft teruggebracht. “Dat mes snijdt aan twee kanten: we werken CO₂-neutraal en we besparen op onze kostprijs. De hele wereld is er nu, recent, erg mee bezig, terwijl wij dat al 15 jaar doen. Voor ons is de rek eruit.”
Alternatieven (elektrisch of waterstof) zijn voor internationale vervoerders uit praktische- en kostenoverwegingen nog niet haalbaar. Gijs wijst naar een collega-vervoerder in de buurt, die vijfentwintig elektrische auto’s heeft gekocht. “En ze staan allemaal aan de laadpaal en worden niet gebruikt. Onze rondritten zijn 700, 800 kilometer lang. Ik kán dat niet elektrisch. Heel misschien zal dat in de toekomst met waterstof gaan, maar dan gaat de aanschafprijs van een auto drie of vier keer over de kop. Dat is niet op te brengen, wordt door geen enkele klant betaald, althans: ik heb zulke klanten niet. Het kapitaalsbeslag voor transportbedrijven wordt te groot.”
Herman knikt instemmend. “Ik ben het volledig eens met Gijs. Je weet gewoon niet welke kant je op moet. Elektrificatie is mooi, maar ik zou niet weten waar ik onderweg naar Scandinavië zou moeten laden.”
Onzekerheid en ondernemen
Het ondernemersklimaat wordt als te onzeker ervaren. “Kijk, ondernemen is risico’s nemen, geen probleem. Maar een beslissing die je nu neemt kan morgen hopeloos achterhaald zijn”, verduidelijkt Gijs. “Kijk naar het LNG-verhaal. Collega’s die drie, vier jaar geleden zo’n auto hebben aangeschaft, raken ‘m nu aan de straatstenen niet kwijt. Puur door overheidsbeslissingen die geen zekerheid bieden. Kijk naar het elektrische stadsvervoer, dat is overal anders geregeld. Ik heb de afgelopen jaren wel twintig bijeenkomsten over duurzaamheid en vergroening bezocht, maar ik weet nog steeds niet waar het heengaat.”
Het personeelstekort is ook een factor. Herman zegt als kleiner transportbedrijf pas op de plaats te maken. “We hadden eerst de intentie om te groeien, maar die plannen hebben we helemaal overboord gezet. Materiaal is er genoeg, werk ook nog wel redelijk. Maar goede mensen vinden, dat is een probleem.” Gijs knikt instemmend.
Beiden wijzen op de Zwaarwerkregeling Beroepsgoederenvervoer voor vervroegde uittreding, die het chauffeurs in de praktijk verbeeldt om tussen hun 63e en 67e rustig af te bouwen door minder te gaan werken. “Als je je pensioen naar voren haalt, mag je als chauffeur helemaal niets meer”, aldus Van den Broek. “Ze moeten op hun handen gaan zitten. Sommige mensen vinden het gewoon fijn om wat minder te gaan werken, maar kunnen om financiële redenen helemaal niet stoppen. Dus zijn ze gedwongen door te gaan. De oplossing zou zijn om de regeling zodanig te veranderen dat je de keuzemogelijkheid krijgt om wat minder te gaan werken.”
Daarmee zou de branche een flink stuk geholpen zijn, vinden beide ondernemers. Net als met een landelijke campagne die in 2025 wordt voortgezet en het vak chauffeur positiever onder de aandacht te brengen.
