In een elektrische truck naar Spanje rijden vanuit Nederland. Niet iedereen zou het durven. Felix Hamer en zijn goede vriend Hugo Bos durfden dit wél. En dat avontuur smaakt naar meer. “Genieten was het, juist vanwege het comfort en de souplesse van onze truck.”
Even slaat de schrik Felix om het hart. Januari is het en hij is samen met Hugo op weg naar Spanje, als zij vanuit hun elektrische Scania-truck zien hoe Parijs ter plekke transformeert tot een winter wonderland. Sneeuwwolken razen door de lucht, laagjes ijs bedekken de snelweg en een hevige wind blaast langs hun oren. Prompt geeft het dashboard aan dat de batterij nagenoeg leeg is: slechts één procent energie rest. “Je kunt je voorstellen dat de spanning wel even voelbaar was, hè”, zegt de Amsterdammer nu, enige maanden later.
“Echt, op zo’n moment druppelen er wel wat zweetpareltjes over je wangen.”
Doe het maar: met een vriend in een elektrische truck van Nederland naar Girona rijden. Genoeg mensen die nog liever te voet zouden gaan, wetend dat België, Frankrijk en Spanje nu niet per se de naam hebben van landen waar het krioelt van de laadpalen voor elektrische vrachtwagens. Felix, in het dagelijks leven IT-specialist, lacht: “Weet je, dat pionieren heeft altijd wel een beetje in me gezeten. Ik ben het prototype nerd dat graag nieuwe dingen probeert. Had ik als kind al; ik bouwde zelf mijn eerste pc. Maar ik deed het in die tijd.”
Over dat 'nerd' zijn zo meer. Eerst terug naar afgelopen januari, de maand waarin hij en zijn kompaan zich terugvinden in een hevige sneeuwstorm nabij Parijs. Enige maanden eerder had Hugo besloten dat hij zou gaan emigreren naar Girona, de stad die zo'n honderd kilometer ten noord van van Barcelona ligt. En, vooruitstrevend als ook Hugo van nature is, wilde hij die verhuizing op een duurzame manier tot stand brengen. Oftewel: in een elektrische truck, het vervoersmiddel waarvoor hij in 2023 speciaal zijn rijbewijs had gehaald. In die zin, wist hij, zou hij aan Felix een uitstekende reisgenoot hebben. Al zou het maar zijn omdat hij online al jarenlang verhalen schrijft over elektrisch reizen - en in die hoedanigheid de weg van Amsterdam naar Spanje zo'n beetje kon dromen.
Grote vraag: Hoe kwamen ze aan aan een elektrische truck? “Precies die vraag heb ik gesteld in de verschillende app-groepen, waarin ik zit met mede-fanaten van elektrisch rijden”, vertelt Hamer. “Uiteindelijk bleek TVM bereid om ons te helpen. Door hun inzet en bemiddeling heet Scania ons hun demotruck aangeboden, waarin we de spullen van Hugo naar Spanje konden vervoeren. Nou, dat aanbod sloegen we uiteraard niet af."
En daar rijden ze dan, in de buurt van Parijs. Twee uur eerder hebben ze in Antwerpen hun truck-accu nog volgeladen. Maar nu de capaciteit van de batterij -circa 200 kilometer rijden- nagenoeg is benut, weten de vrienden dat bijladen noodzakelijk is. “’Gaat het ons lukken?’; ik hoor het ons nóg zeggen tegen elkaar”, bekent Hamer nu. “Gelukkig stuitten we, met dank aan verschillende apps, precies op dat moment op een laadpaal bij een vestiging van McDonalds. Een paal die in principe bestemd was voor personenauto’s, maar gelukkig ook bruikbaar bleek voor onze truck. Geloof me:
“De opluchting schoot bij ons allebei door het lijf!”
De scene staat symbool voor, zoals Felix het formuleert, ‘de onvergetelijke exercitie’ die hij en zijn medeAmsterdammer achter de rug hebben. Ze hebben, benadrukt hij, ‘enorm genoten’ van de reis. En, dat vooral ook, er heel veel van opgestoken. Vooral dat zo’n lange afstand afleggen in een elektrische vrachtwagen heel goed mogelijk is. “Genieten was het, juist vanwege het comfort en de souplesse van onze truck. We konden gewoon op fluistertoon tegen elkaar praten, zo geruisloos zoefden we over de weg. Dat was enorm vet om mee te maken. En dan hadden wij nog een Scania met een relatief kleine batterij á 230 kilowattuur”, stelt hij. “De elektrische Scania’s die nu worden gebouwd hebben al makkelijk de dubbele capaciteit."
“Elektrisch rijden heeft echt de toekomst; daar ben ik heilig van overtuigd.”
En hij, ‘nerd’ naar eigen zeggen, is met recht een van de voorlopers in die elektrische toekomst. Het jaar 2017 is het als Hamer, die tot dan toe een fossiele brandstoffen uitstotende motor rijdt, via een prijsvraag een dag lang gratis elektrisch motorrijden wint. Hij is, vertelt hij nu, ‘meteen verkocht’, wanneer hij vanuit Amsterdam naar het strand van Egmond aan Zee gaat op zijn testvoertuig. “Op mijn motor met fraai Italiaans design reed ik moeiteloos al die andere, ‘gewone’, motoren eruit”, blikt hij terug. “Een geweldig gevoel was dat, oerend hard naar de kust zoeven. Heerlijk!” Na een korte stilte: “Vanwege die ervaring heb ik een jaar later ook de Electric Night in Parijs gereden, samen met nóg zo’n zestig early birds op het gebied van elektrisch rijden. Echt, schitterend is het, met zo’n groot gezelschap aan motorrijders geruisloos over Montmartre trekken.”
En precies dat gevoel ervaart hij eerder dit jaar dus ook, wanneer hij samen met Hugo in een Scania-truck koers zet naar diens nieuwe thuisland. Ook al is het, geeft hij toe, nu en dan best improviseren. Omdat de chauffeur tot dan toe nog nooit zo’n lange tocht had gemaakt in een vrachtwagen bijvoorbeeld. Omdat het nu en dan best even zoeken is naar een geschikte vrachtwagenlaadpaal, die in Frankrijk doorgaans op een stukje afstand van de snelweg liggen.
Zoals het ook niet helpt als het laadpalenplein in Perpignan, wél aan de snelweg gelegen, uit het niets geveld wordt door een storing. “Maar al met al was de reis veel minder spannend dan we vooraf hadden verwacht”, stelt Felix. En, vervolgens: “Sterker nog: Alles ging op rolletjes eigenlijk, tijdens die twee dagen heen en evenzoveel dagen terug. Met een dieseltruck waren we vast wat sneller geweest, aangezien we dan minder stops nodig hadden gehad. Feit isook dat we dan veel duurder uit waren geweest. Ter illustratie: bij vestigingen van McDonalds betaal je voor het laden tijdens de zogenoemde ‘happy hours’ slechts dertig cent per kilowattuur. Als je je reis een beetje goed plant, kun je daar dus heel veel mee winnen.”
Één ding is zeker, vertelt hij, kort voordat hij zich in zijn woonplaats Amsterdam gaat laven aan het fijne zomerweer: hem zien ze nog wel vaker in een elektrische truck. En als het aan hem ligt, is hij lang de enige niet. “Weet je wat ik zo grappig vond?”, besluit hij. “Toen wij in onze elektrische truck met Nederlandse kenteken Girona hadden bereikt, zag je de mensen gewoon kijken. Zo van: ‘huh, hoe is dit mogelijk, zo’n enorme afstand overbruggen met een elektrische vrachtwagen?’ Nou, geloof mij: het ís mogelijk. Sterker: ik zou zó weer gaan.”
Lees meer over laadpalen voor elektrische vrachtwagens
"Zo’n afstand, elektrisch? Het kan dus wél – ik zou zó weer gaan.”
TVM zet een nieuwe stap naar duurzaam vervoer met de TVM laadpas. Transporteurs kunnen elkaars elektrische vrachtwagens opladen, waardoor bereikbaarheid en beschikbaarheid van energie toenemen. Tijdens hun reis beschikten Felix Hamer en Hugo Bos nog niet over de laadpas. “Met zo’n pas wordt elektrisch rijden nóg comfortabeler”, zegt Felix.