Jan en Marja de Vries naderen de zestig en houden met hun vracht- en bakwagen van Sabitra al decennialang hun hoofd boven water in de transportsector. Maar het liefst groeien ze nooit op, zoals het adagium van Walt Disney luidt. Hun passie voor de tijdloze sprookjeswereld gaat ver. “Veel mensen verklaren ons voor gek, maar stiekem vinden ze het ook wel leuk.”
Disclaimer: dit verhaal zal nooit volledig zijn. Elke poging daartoe is namelijk kansloos. Wie door het huis en de loods van Jan en Marja de Vries in Almere dwaalt, komt ogen te kort. Of, zoals de 59-jarige Jan het stelt: “Als je alles zou moeten opschrijven wat je hier ziet, wordt de TVM Actueel magazine net zo dik als het telefoonboek.”
Dit is hoe een uit de hand gelopen hobby eruitziet. Het begint in de voortuin, met een Amerikaans pompstation uit de animatiefilm Cars. De eigenaren kijken er niet meer van op dat voorbijgangers op hun erf stappen om foto’s te maken. Laatst stopte er nog een bruidspaar.
Dan, op de brievenbus, een beroemd citaat van Walt Disney: ‘All our dreams can come true if we have the courage to pursue them.’ Dat is precies wat Jan en Marja de Vries tonen: de moed om dromen na te jagen. In hun kleurrijke paradijs vind je in de eerste plaats de traditionele knuffels, poppetjes en wandborden, maar ook een schaakspel met Disney-figuren en een achtbaan van Lego op de keukentafel. Van fris-drankglazen en servies tot flipperkast en jukebox met prachtige zwart-witfoto’s van de geestelijk vader zelf: ze verzamelen alles wat er te vinden is.
En meer… Hun creativiteit zorgt voor een extra dimensie. Toen ruimtegebrek de kop opstak, zaagde Jan een stuk uit de salontafel en maakte er een diepliggende vitrine van. Voor de verjaardag van Marja (58) verving hij een grote Ikea-poster naast de tv door een afbeelding van Disneyland Parijs, inclusief de door hem aangebrachte lichtjes in het kasteel.
In een buitenlantaarn van een tuincentrum schiepen ze een plek voor Tinkerbel, de lieftallige fee uit Peter Pan. De tovenaarsleerling Mickey Mouse belandde op een fontein en zelfs de rots van The Lion King – de lievelings-film van hun dochter – verrees. Een halve etalagepop werd weer omgebouwd tot Jack Sparrow, hoofdrolspeler uit Pirates of the Caribbean. “Het is haast ziekelijk”, zegt Jan met een grijns. “Maar ik zie gewoon overal iets in. Vaak krijgen we spullen mee van klanten waar ze zelf niets meer mee kunnen. Daar rollen dan weer bijzondere creaties uit.”
Jan trok deze morgen een rood T-shirt van Cars aan; Marja een witte met Jessie, de cowgirl uit Toy Story. Het is gelijk een soort statement: dit zijn hun favoriete Disney-films. Jan steekt zijn voeten in twee kleuren Crocs, gebaseerd op de Cars-personages Lightning McQueen (rood) en de takelwagen Mater (bruin).
Allebei dragen ze een Mickey Mouse-horloge en dat zijn niet de enige exemplaren in huis. Ze hebben er speciale koffertjes voor aangeschaft. Jan: “Ik heb ook geen gewone shirts, alleen Disney-shirts. En ik deel mijn slaapkamer met veertien prinsessen. Dertien Disney-karakters en Marja.”
Het kroonjuweel in de collectie is toch wel de enorme, uiterst gedetailleerde maquette van Radiator Springs, het stadje uit Cars, op de vide in hun loods. Daaronder glimt een rode Corvette C3 – Jans tweede liefhebberij – die vanzelfsprekend de Lightning McQueen-look heeft gekregen.
Al veertig jaar wentelen ze zich in dezelfde passie. De vader van Marja had een transportbedrijf. Jan, die twintig jaar actief is geweest als truckracer, kwam er werken als stagiair. Op de bowlingbaan sloeg de vonk over. Marja denkt dat ze de eerste was die haar liefde voor Disney uitsprak. Ze kreeg Jan snel mee.
“Ik had die fascinatie als kind al”, zegt ze. “Toen stond in Amsterdam nog het Flora Disney Theater, daar zagen we alle films. Mijn vader nam me elke week ook mee naar de speelgoedwinkel en dan kreeg ik iets. Aan onze twee dochters en kleinkinderen zie ik nog steeds hoe magisch dat is. Zo’n glimlach vind ik mooier dan drie weken vakantie. Never grow up is een gevleugelde Disney-uitspraak. Eigenlijk is dat ook ons motto. Soms fluister je je dochter toe dat ze een beetje volwassen moet worden, maar dan zegt zij: ‘Mam, ik heb altijd van jullie geleerd: never grow up.’ Tja, wat moet je daar dan nog tegenin brengen?”
De eerste films die Jan zag, waren Jungle Book en Herbie, het eigenzinnige witte Volkswagentje. Het zaadje was geplant. De opening van Disneyland Parijs in 1992 bracht het sprookje letterlijk dichterbij. Vakanties worden sindsdien in Parijs gevierd. Natuurlijk hebben ze een jaarkaart. Hoe vaak ze heen en weer zijn gegaan? “Dat is niet te tellen”, zegt Marja. “De laatste keer waren we er een week. Dan loop je zeven dagen lang. Van acht uur, als het hek opengaat, tot het vuurwerk als het donker is. Wij verspillen geen minuut. Natuurlijk zijn er mensen die ons voor gek verklaren, maar stiekem vinden ze het ook wel leuk.”
Jan: “Toen we terugkwamen van een vakantie in Florida, vroegen vrienden of we ook naar de Everglades waren geweest. Of Miami. Nee joh, we zaten twee weken in Disney World. Zeven parken gezien. En nog een keer… Het verveelt nooit.”
Marja: “We hebben overwogen een jaarkaart van De Efteling te nemen. Is ook mooi. Maar Disney is toch vooral ons ding. Niet alleen de attracties, de hele sfeer. Het is een manier van leven.”
In Parijs worden ze met open armen ontvangen. Dat kwam zo: in de corona-periode zei Jan tegen zijn klant DSV dat hij dolgraag een keer op Parijs wilde rijden. Twee weken later had hij geluk. Er moesten dertien pallets afgeleverd worden voor de renovatie van het Disney Hotel New York. Jaren eerder had hij tijdens een drive-in filmavond een manager van Disney Benelux ontmoet. Bij hoge uitzondering – zonder financiële afspraak – kreeg hij toestemming zijn truck te versieren met uitingen van Cars. Wel moest hij zijn smetteloze schaderapport van TVM overleggen en aantonen dat hij geen drugs gebruikt.
Eenmaal in Disneyland werd de wagen van Sabitra een bezienswaardigheid. Op hun hotelkamer stonden champagne, chocolaatjes en cadeautjes klaar. Ze kregen gelijk een upgrade. “Maandag reden we met een trailer vol souvenirs terug. Het weekend heeft ons meer gekost dan het opleverde. Maar het was het meer dan waard”, zegt Marja. Jan laat de foto op zijn telefoon zien. Best trip ever, staat erbij.
Dat ze ook nog met zelfgemaakte hoeden en jasjes door het park wan-delen, wordt als een soort bezegeling van hun liefde gezien. Sindsdien is hij voor iedereen ‘Mister Disney-truck’ en – deels verkleed als Buzz Lightyear, Woody of Captain America – een gewild foto-object voor andere bezoekers. De ‘echte’ Woody heeft hem weleens uit de rij wachtenden geplukt om even van plek te wisselen, tot hilariteit van de omstanders.
Twee jaar geleden moest er bij Sabitra een nieuwe trailer komen. De toenmalige manager van Disney Benelux was inmiddels met pensioen. De oude afbeelding kon niet langer gebruikt worden. Maar Jan en Marja de Vries lieten zich niet uit het veld staan. Met hun eigen kunstwerkjes werd de truck alsnog rijkelijk versierd, zowel de buitenkant als in de cabine. Uiteraard heten de banden niet Goodyear maar Lightyear.
Marja: “De mensen die wij in Parijs kennen reageerden ook hier weer enthousiast op. Daar is Disney niet puur een commercieel product, maar voelen ze de passie écht. Ze willen altijd weten wanneer we komen. En dan nemen wij stroopwafels mee.”
Jan: “Laten we niet vergeten dat het ooit begon met een muis, zei Walt Disney. Wat ons zo aanspreekt, is zijn filosofie. De vreugde die jong en oud eruit kunnen halen. Het tijdloze genieten. Daarom hangen er ook geen klokken in het park. Als je gaat ontbijten, zit je tussen alle nationaliteiten die je kunt bedenken. En iedereen geeft elkaar een hand, ook al heb ik een rare hoed op mijn hoofd.”
In zekere zin schuilt er een dubbele betekenis in de slogan ‘groot geworden door klein te blijven’. Het geldt voor hun bedrijf, maar zeker ook voor hun manier van leven.
“Waar het ooit eindigt? Met de dood”, zegt Jan. “Dat klinkt misschien hard, maar hier kun je stokoud mee worden. En dan leggen ze me maar in een rode Lightning McQueen-kist. Die ga ik zelf maken.”